مقاله تاثیر شش هفته تمرینات جسمانی منتخب بر تعادل و کنترل قامت کودکان مبتلا به MMC

این یک مقاله ای با عنوان تاثیر شش هفته تمرینات جسمانی منتخب بر تعادل و کنترل قامت کودکان مبتلا به MMC است که در۱۹ صفحه برای دانلود منتشر شده است.

چکیده

در ناهنجاری میلومننگوسل(MMC) نخاع و مننژ از محل ضایعه بیرون می زند و در نتیجه باعث اختلال در عملکرد بسیاری از ساختارهای بدن می گردد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر۶ هفته تمرینات جسمانی منتخب برعملکرد اندام تحتانی کودکان MMC می باشد.در این مطالعه شبه تجربی، ۵ پسر میلومننگوسلی ۱۱-۱۰ ساله، داری ضایع نخاعی درسطوح _۵-L_۴L که به طور مستقل می توانستند بایستند و حداقل ۵ گام بردارند، انتخاب و در یک گروه تجربی قرار گرفتند. هریک از شرکت کنندگان، ۶ هفته، ۴ جلسه ۶۰ دقیقه ای در هفته ، پروتکل تمرینی محقق ساخته (تمرینات تعادلی و تمرینات با سوئیس بال) را در محیطی ایمن، انجام دادند. از گونیامتریونیورسال ۳۶۰ درجه، دینامومتر اندازه گیری قدرت عضلات پشت- پا- سینه و آزمون ۶ دقیقه راه رفتن (۶MWT) به ترتیب جهت سنجش دامنه حرکتی اکستنشن و فلکشن زانو و ران و ابداکشن ران، قدرت اکستنسورهای زانو و سرعت راه رفتن استفاده شد. آزمون های کولموگروف اسمیرنف جهت بررسی نرمال بودن داده ها وتی استیودنت وابسته جهت مقایسه تغییرات درون گروهی در سطح اطمینان ۹۵% (۰۵/۰>value-P ) به کار رفت. نتایج تحقیق تغییرات درون گروهی و روند این تغییرات را در همه متغییرها به جز، دامنه حرکتی فلکشن راست ران (۰۶/۰ P=) و اکستنشن ران( در پای چپ ۵۲/۰  P=و در پای راست ۰۹/۰  P= ) معنا دار نشان داد .بعد از عمل جراحی در هفته های نخستین تولد، در دوره پیگیری ، در کنار روش های درمانی چون فیزیوتراپی، کاردرمانی می توان از تمرینات تعادلی و تمرینات با سوئیس بال، جهت بهبود وضعیت جسمی و عملکرد حرکتی مبتلایان MMC با هزینه ای به مراتب کم تر و دسترسی آسان تر بهره جست.

کلید واژها: میلومننگوسل، تمرینات جسمانی منتخب، عملکرد اندام تحتانی

مقدمه

MMC  پس از فلج مغزی شایع ترین نقص سیستم عصبی در زمان تولد(Dagenais,2009) و سازگار با حیات است(نجات ،۱۳۸۵). طبق آمار انجمن اسپینابیفیدا درسال ۲۰۱۰ ازهر ۸۰۰ نوزاد متولد شده در ایالات متحده، یک نفرمبتلا به میلومننگوسل است(Teulier,2009). در ایران نیز آمارهای پراکنده از مناطق مختلف بروز ۶/۱ در هر ۱۰۰۰ تولد زنده را گزارش کردند(نجات ،۱۳۸۵). در این ناهنجاری، نخاع و مننژ از محل ضایعه به علت نقص در بسته شدن لوله عصبی در طول رشد و نموجنین، روزهای ۲۵-۱۸ حاملگی،  بیرون می زند و در پی آن اختلال ساختمانی و عمکردی نخاع و رشته های دم اسبی ایجاد می شود و در نتیجه آن اختلال در بسیاری از ساختارهای بدن از قبیل اسکلت استخوانی، پوست، سیستم عصبی مرکزی و محیطی ایجاد می شود(Dagenais,2009) (نجات ،۱۳۸۵)(عمادالساداتی، ۱۳۸۵) (هنری،۱۳۷۹). نقص فوق در ناحیه لومبار میانی و پایینی)_۵L-_۲L) حدود ۴۰ تا ۵۰ %، ناحیه توراکولومبار و توراسیک ۲۰ تا ۳۰%، ناحیه لومبوساکرال ۱۲% و کم تر از ۱۰ % در ناحیه سرویکال و توراسیک فوقانی می باشد(ابریشم کار، ۱۳۸۵). بیماران در ۹۵ % دارای هیدروسفالی(جمع شدن مایع در مغز )، هستند(ابریشم کار، ۱۳۸۵) (نجات ،۱۳۸۵). بی اختیاری ادرار(مثانه نورژیک)[۱]، از دست دادن حس و فلج اندام تحتانی (فلج فلاسید واسپاستیک) [۲](Cohen2003)(Lambert,2008)، زخم فشار در نواحی دچاراختلالات حسی(Mahmood,2016) ، فلج اسپاستیک[۳]، کاهش قدرت عضلانی، آتروفی(Lambert,2008)، اسکلیوز (Chang,2008)، پای چنبری[۴]، دررفتگی یک طرفه یا دوطرفه مادرزادی مفصل ران، ناهنجاری های کلیوی قلبی و عروقی  از جمله مشکلاتی  هستندکه مبتلایان MMC با آن مواجه هستند(Bartonek,2001). دورسی فلکشن مداوم مچ پا، افزایش فلکشن زانو و ران، تیلت قدامی لگن از جمله استراتژی های جبرانی هستند که برای حفظ موقعیت پا در انجام فعالیت های ایستاده، پیاده سازی می شود(Gutierrez,2003). داشتن قدرت کافی در عضلات سوئزخاصره و به دنبال آن عضلات چهارسرران، درشت نئی قدامی و سرینی، پیشگو کننده خوبی برای وضعیت و تحرک عمودی این مبتلایان می باشد(Teulier,2009))  .( Mazur,2004نتایج مطالعه یاسمین وهمکاران (۲۰۱۲) بر کودکانSB بزرگتر از ۳۶ ماه، نشان داد؛ کودکان با ضایعه در سطوح تحتانی و میانی لومبار که قادر به ایستادن نیستند، در اندام تحتانی عضلات ضعیف و تون عضلانی غیر طبیعی در مقابل گروهِ با توانایی ایستادن داشتند. این یافته بیان کننده تاثیر کنتراکچر و ضعفِ عضلات اندام تحتانی، به عنوان مهم ترین عوامل، بر استقلال عملکردی در ایستادن و تحرک است(Yasemin,2014). ورهرف و همکاران(۲۰۰۴) نیز وجود کنتراکچر در عضلات ران به میزان ۱۸٪ و در زانو  به میزان ۳۶٪ در نوجوانان، جوانان و بزرگسالان مبتلا بهMMC  را گزارش کردند(Verhoef,2004). نتایج مطالعه بافرت و همکاران (۲۰۰۸) بر نوجوانان و بزرگسالان  MMCنشان داد، ۷۹% از آزمودنی ها با قابلیت ایستادن و تحرک دارای قدرتِ عضلانی پایین تر از سطح نرمال در عضلات فلکسور ران واکستنسور زانو هستند؛ و۶۱ ٪ محدودیت تحرک را حداقل در یکی از مفاصل زانو ، ران ویا مچ پا داشتند(Buffart,2008). پژوهش های متعددی در ارتباط با تاثیر تمرینات جسمانی، بر بهبود تعادل در گروه های مختلف جامعه انجام شده است.  بر اساس مطالعه یانگ وهمکاران (۲۰۱۰) ۴ هفته تمرینات تعادلی به طور معنا داری از شیوع آسیب های اندام تحتانی جلوگیری می کند(Young,2010). ضمن آنکه سکندیزو همکاران(۲۰۱۰)، تاثیر استفاده از تمرینات طراحی شده با استفاده از سوئیس بال را بروی قدرت عضلات باز کننده وخم کننده های اندام تحتانی، استقامت عضلات  اندام تحتانی، مشاهده کردند(skendiz,2010). 

ادامه ی متن در فایل اصلی

در صورت بروز مشکل در دانلود مقاله ی تاثیر شش هفته تمرینات جسمانی منتخب بر تعادل و کنترل قامت کودکان مبتلا به MMC با پشتیبانی تماس بگیرید.