مقاله تعیین یک فرمولاسیون آنتی باکتریال ترکیبی بهینه از اسانس های استخراج شده از سه گونه گیاهی درمنه جارو آقطی و باریجه

این یک مقاله ای با عنوان تعیین یک فرمولاسیون آنتی باکتریال ترکیبی بهینه از اسانس های استخراج شده از سه گونه گیاهی درمنه جارو آقطی و باریجه است که در۱۰ صفحه برای دانلود منتشر شده است.

چکیده                                                

ترکیبات طبیعی دارای خواص بی شماری می باشند. یکی از مهم ترین آنها خاصیت آنتی‌باکتریال ترکیبات استخراج شده از بسیاری از گیاهانی است که در پیرامون ما می‌روید. در این تحقیق خواص آنتی‌باکتریال اسانس های سه گیاه درمنه جارو، آقطی و باریجه بررسی و دز بهینه باکتری کشی این اسانس ها بر روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس تعیین گردید. برگ‌های گیاه درمنه و آقطی جمع‌آوری و خشک شد و شیرابه باریجه نیز تهیه شد. سپس با استفاده از روش تقطیر با آب توسط دستگاه کلونجر اسانس‌گیری انجام شد. در مرحله بعد بر اساس آزمایشات طراحی شده با نرم افزار Qualitek-4 و روش آماری کسری از فاکتوریل کامل تاثیر ترکیبی این سه اسانس در دزهای محتلف بر روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بررسی شد. بررسی خاصیت آنتی‌باکتریال ترکیبی سه اسانس مذکور نشان داد که این سه اسانس در دز بهینه خود یعنی ۹۷/۰ میکرولیتر بر سانتی‌متر مکعب قادر به از بین بردن بیش از ۷۱% از باکتری‌های استافیلوکوکوس اورئوس موجود در پتری‌دیش‌های مورد مطالعه بوده اند. تجزیه و تحلیل آماری نتایج آزمایشگاهی نشان داد که اسانس درمنه جارو بیشترین سهم (۶۰%) و اسانس باریجه کمترین سهم (۵%) را در ممانعت از رشد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس داشته اند.

کلمات کلیدی:  استافیلوکوکوس اورئوس، آقطی، باریجه، درمنه جارو، روش آماری تاگوچی

مقدمه

مصرف گیاهان دارویی به قدمت حضور انسان بر روی کره خاکی می باشد. تقریباً در تمام اقوام و قبایل، انسان­ها از گیاهانی که در طبیعت اطراف آنها می­روییده بهره می­گرفته­ اند. می­توان گفت انسان اولیه غار نشین از گیاهان شفابخش به عنوان داروهای ابتدایی استفاده می ­کرده است. مهم ترین اطلاعات طب ایرانی پیش از اسلام را می­توان از کتاب اوستا استخراج کرد[۱]. اسناد چند هزار ساله موجود در تاریخ طب و داروسازی حاوی تجربیات و اطلاعات ارزشمندی در استفاده از گیاهان دارویی می­باشد. طبق برخی سنگ نوشته­ها و شواهد دیگر به نظر می­رسد مصریان و چینیان در زمره نخستین اقوام بشری بوده­اند که پیش از ۲۷ قرن قبل از میلاد مسیح از گیاهان به عنوان دارو استفاده کرده و حتی برخی از گیاهان را برای مصرف بیشتر در درمان دردها کشت داده­اند [۲]. گیاهان دارویی در ایران نیز پیشینه­ای بسیار طولانی دارند. گیاه­ درمانی شاخه­ای از طب سنتی در کشور با سابقه­ای مثل ایران است که تا یک سده قبل نقش اصلی در درمان بیماری­ها داشت.  در سال­های اخیر نیز استفاده از گیاه ­درمانی و داروهای با منشاء گیاهی افزایش یافته است [۳].

اسانس­ها دسته ای از روغن­های فرار هستند که منشاء گیاهی دارند و شامل ترکیبات شیمیایی سنگین، فرار و چرب می باشند. در واقع وجود بوی خوش از اندام­های این گونه گیاهان یا مزه آن به دلیل وجود این گونه اسانس­ها می­باشد. اسانس­ها در بسیاری از گیاهان وجود دارند، از مهم­ترین تیره­های دارای اسانس می توان به تیره­های نعناییان، چتریان، کاج، برگ بو و بعضی از گیاهان خانواده روزاسه و کاسنی اشاره کرد. امروزه اسانس­ها به دلیل معطربودن و داشتن طعم­های مشخص به طور گسترده­ای در صنایع غذایی ، عطرسازی ، دارویی ، آرایشی و بهداشتی مورد استفاده قرار می­گیرند [۴]. اسانس به طور مستقیم توسط پروتوپلاسم سلول گیاهی که از تجزیه مواد رزینی یا از هیدرولیز گلیکوزیدها حاصل می­شود به وجود می­آید. محل تشکیل و جایگزینی روغن­های فرار در تیره­های مختلف گیاهان متفاوت است. به طوری که اسانس­ها در برخی بافت­های گیاهی مانند مرکز سلول یا در محل ذخیره اسانس زیر پوشش کرکی غده­های کوچک یا در فضای میان سلولی جمع می­شوند. عقیده بر این است که اسانس ها بازمانده­های ناشی از فرآیند اصلی سوخت و ساز گیاهان می­باشند . مثلا” عطر برخی از اسانس­ها دارای ویژگی دورکنندگی حشرات می­باشد. که در نطفه­بندی گیاه و انتقال گرده از گیاهی به گیاه دیگر اهمیت دارد. ترکیبات اسانس تابع شرایط اقلیمی محیط زیست­گاه می­باشد . روغن­های اسانسی از نطر ترکیبات شیمیایی با یکدیگر متفاوتند اما در برخی از خواص فیزیکی مشترک می باشند [۵].

گیاه درمنه یکی از گیاهان تیره کاسنی است. تیره کاسنی در ایران بعد از تیره حبوبات یکی از بزرگ ترین تیره های گیاهی با تعداد ۱۶۰ جنس و حدود ۱۰۰۰ گونه است. این تیره شامل جنس های بزرگی مانند درمنه، خار بیابانی و گل گندم می­شود. جنس درمنه از نظر ایجاد پوشش و تراکم در مناطق انتشار خود نیز با اهمیت ترین جنس گیاهی ایران را تشکیل می­دهد. یکی از مهم ترین و عمده ترین ترکیبات موثر موجود در اسانس گیاه درمنه، لیمونین است. لیمونین با فرمول بسته C_۱۰H_۱۶ یک مونوترپن تک­حلقه ای و مایعی بی­رنگ است که بویی شبیه لیمو دارد. لیمونین در آب غیر قابل حل بوده اما با الکل قابل استخراج است. لیمونین از اجزای اصلی اسانس مرکبات است و دارای اثر سوزش آور روی پوست می باشد. بخارهای لیمونین دارای اثر میکروب­کشی می­باشد. به عنوان مثال باسیل مولد تیفوئید را در حداقل ۱ ساعت و استافیلوکوک طلایی را در مدت ۲۰ دقیقه از بین می­برد [۶].

ادامه ی متن در فایل اصلی

در صورت بروز مشکل در دانلود مقاله ی تعیین یک فرمولاسیون آنتی باکتریال ترکیبی بهینه از اسانس های استخراج شده از سه گونه گیاهی درمنه جارو آقطی و باریجه با پشتیبانی تماس بگیرید.