مقاله طراحی یک سامانه هوشمند بینی و زبان الکترونیکی برای کنترل کیفیت مواد غذایی با رویکرد دیجیتال غیر مجتمع

این یک مقاله ای با عنوان طراحی یک سامانه هوشمند بینی و زبان الکترونیکی برای کنترل کیفیت مواد غذایی با رویکرد دیجیتال غیر مجتمع است که در۲۰ صفحه برای دانلود منتشر شده است.

چکیده:

حسگرهای هوشمند بویایی و چشایی از جمله حسگرهای مهم ، پیچیده و دارای فناوری ساخت پیشرفته می باشند که به تدریج جای خود رادر عرصه های مختلف به ویژه صنعت غذا باز نموده اند. با توجه به کاربردهای فراوان حسگرهای بویایی و چشایی در صنعت غذا و عدم سابقه تحقیق مدون و هدفمند در سطح کشور، در این تحقیق ابتدا نیاز سنجی در حوزه صنایع غذایی کشور انجام گردید، سپس بر مبنای شناسایی نوع حسگر مورد نیاز و کاربرد اختصاصی مورد نظر، امکان سنجی فنی و دستیابی به دانش ساخت حسگرهای هوشمند بویایی و چشایی با کاربرد ویژه در صنعت غذا مورد مطالعه قرار گرفته و مدل ساخت دستگاه طراحی گردید. این مقاله ضمن بررسی حسگرهای هوشمند بویایی و چشایی و کاربرد ویژه آنها در صنعت غذا ، روند طراحی یک سامانه توامان بویایی و چشایی هوشمند را که در داخل کشور امکان پیاده سازی و اجرا دارد ، معرفی می نماید.

واژه های کلیدی: سامانه ، بینی الکترونیک، زبان الکترونیک، کنترل کیفیت مواد غذایی

مقدمه

به طور کلی ، حسگر ابزاری است که خواص فیزیکی شیمیایی اشیاء را به وضعیت دیگری (معمولاً سیگنالهای الکتریکی) تبدیل می کند. یک سامانه حسگر، مجموعه ای است از حسگرها، فرایندها و اطلاعات پردازش شده برای عملیات خاص که از داده های حس شده استخراج شده اند. امروزه ، امکان ایجاد ساختارهای کوچک در مقیاس میکرو و نانو با استفاده از فناوری مواد جدید راه را به سوی ظهور فناوری های نوین در ساخت حسگرها گشوده است. در این زمینه می توان به سامانه های میکرو الکترو مکانیکی، حسگرهای زیستی و حسگرهای فیبر نوری اشاره نمود. نیاز به حسگرها در تمام بخشهای تجاری وجود دارد. روند فعلی بازار حسگرها و تجهیزات مرتبط به سوی افزایش کارایی و استفاده همزمان و در کنار هم از حسگرهای مختلف به همراه کاهش اندازه، وزن و هزینه و توان مصرفی در کنار توسعه استفاده از ارتباطات بی سیم می باشد. حسگرهای هوشمند بویایی( یا بینی الکترونیکی) و چشایی (یا زبان الکترونیکی) از جمله حسگرهای مهم ، پیچیده و دارای فناوری ساخت پیشرفته می باشند که به تدریج جای خود رادر عرصه های مختلف به ویژه صنعت غذا باز نموده اند. این ابزارها قادر به تشخیص دقیق رایحه ها و طعم های مختلف بوده و این قابلیت، حسگر هوشمند بویایی یا چشایی را به ابزاری بسیار مفید و کاربردی در صنایع غذایی، دارویی و محیط زیست با قابلیت اعتماد بالا تبدیل نموده است.

در دهه اخیر مقالات علمی و پژوهشی متعدد و زیادی درباره کاربردهای بینی های الکترونیکی، خصوصاً در حوزه کنترل مواد غذایی، منتشر شده است. کاربردهای متنوع و گسترده حسگرهای هوشمند بویایی و چشایی  در کنترل کیفیت مواد غذایی بویژه در شناسایی ترکیبات محلول و یا فرار ناشی از رشد و فعالیت متابولیکی میکروارگانیسم ها منجر به کاربرد روزافزون تجاری و عملیاتی این ابزارهای پیشرفته تشخیص در بسیاری از مراکز تحقیقاتی- صنعتی جهان گردیده است. در کشور ما نیز واحدهای صنایع غذایی قابلیت بهره گیری از این ابزار دقیق  جهت تجزیه و کنترل کیفیت مواد غذایی و ارتقای کیفیت فراورده های تولیدی خود را دارند. این مقاله ضمن معرفی مختصر حسگرهای چشایی و بویایی (بینی های الکترونیکی) و چگونگی استفاده از آنها در کنترل کیفیت و عملیات فرآوری در صنایع غذایی،  روشها و نکات طراحی یک سامانه هوشمند بویایی و چشایی جهت کنترل کیفیت مواد غذایی را  مورد بحث قرار خواهد داد.

ادامه ی متن در فایل اصلی

در صورت بروز مشکل در دانلود مقاله ی طراحی یک سامانه هوشمند بینی و زبان الکترونیکی برای کنترل کیفیت مواد غذایی با رویکرد دیجیتال غیر مجتمع  با پشتیبانی تماس بگیرید.