مقاله مسئولیت مدنی پزشک

این یک مقاله با عنوان مسئولیت مدنی پزشک است. که در ۲۰ صفحه با فرمت word برای دانلود منتشر شده است.

چکیده

مسؤولیت مدنی پزشک، به‌عنوان یکی از شاخه‌های مورد مطالعه در حوزه مسؤولیت مدنی و حقوق خصوصی، از اهمیتی به‌سزا برخوردار است. مسؤولیت مدنی در حقوق ایران به تبعیت از نظر غالب فقهی، مبتنی بر نظریه اتلاف و تسبیب است. بر این اساس، بیشتر حقوق‌دانان مسؤولیت پزشک را نیز با تکیه بر این دو قاعده توجیه نموده‌اند. نتیجه این امر آن است که پزشک در صورت مباشرت در ورود صدمه به بیمار در هر صورت مسؤول شناخته می‌شود و در صورت تسبیب در ورود زیان، تنها در موردی ضمان را بر عهده دارد که مرتکب تقصیر شده باشد . با تصویب ماده ۴۹۵ قانون مجازات اسلامی جدید به تردیدها در تشخیص مبنای مسئولیت پزشکان پایان دادو مسئولیت مدنی پزشک را مبتنی بر فرض تقصیر وی دانست اما معیار و یا معیارهای تشخیص این تقصیر چیست؟ و دادرس بر چه مبنایی حکم بر تقصیر یا عدم تقصیر پزشک خوانده  خواهد داد؟ سوالی که در نوشته های حقوقدانان کشورمان پاسخ مشروح و روشنی در آثار حقوقدانان نظامهای پیشرو نیز به استاندارد کلی “عدم رعایت استاندارد مراقبت متعارف ” در تشخیص تقصیر پزشک پرداخته شده بود.(حاجی نوری غلامرضا)

واژگان کلیدی: فرض تقصیر، معیار تقصیر، پزشک، مسئولیت مدنی، بیمه

قطعا یکی از مباحث مهم در حقوق  مسئولیت مدنی پزشکان است که تا کنون به کرات درکشورهای مختلف مورد بحث واقع و آراء مهمی راجع به آن صادر شده است. در کشورما نیز تا قبل از تصویب قانون دیات به سال ۱۳۶۱  مسئولیت مدنی پزشکان تابع قواعد عمومی مسئولیت مدنی بود و از لحاظ مبنای مسئولیت اصولاً مبنای تقصیر که در قانون مسئولیت مدنی ۱۳۳۹ مقرر شده بود در این مورد هم قابل اعمال بود. لیکن در قانون دیات ۱۳۶۱ و به دنبال آن در قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۰ چند ماده به این موضوع اختصاص یافت که با مبنای تقصیر سازگار نیست و در تفسیر آنها نیزاختلاف نظر دیده میشود. لایحۀ قانونی مجازات اسلامی جدید ( ۱۳۹۰ ) مقررات پیشین را اصلاح کرده و به مبنای تقصیر باز گشته است. پذیرش نظریه تقصیر در زمینه مسئولیت پزشکان مبتنی براین فکر است که اصولاً تعهد پزشک، تعهد به وسیله است نه تعهد به نتیجه؛ یعنی پزشک به موجب قرارداد یا قانون متعهداست بیمار را با رعایت موازین پزشکی مداوا کند و کوشش و مهارت خود را برای درمان او بکار بندد؛ لیکن درمان قطعی )شفا دادن ( بیمار در اختیار او و مورد تعهد او نیست؛ بنابراین پزشک را فقط هنگامی میتوان مسئول شناخت که تقصیر او به اثبات برسد.

همچنین از طرفی اگر مسئولیت پزشک، مسئولیت محض و بدون تقصیر باشد، پزشک جرأت نمیکند به معالجه ها و جراحی های خطرناک دست بزند و این امر مانع پیشرفت علم پزشکی و به زیان بیماران و جامعه خواهد بود(صفایی، سید حسین )، ارائه ی تعریف دقیق و جامعی از حوزه ی  مسؤولیتی پزشکان در قبال بیماران و تبیین دقیق مصادیق خطاهای پزشکی زمینه های بسیاری از اختلافات وچالش های مخرب روابط میان پزشک و بیمار را از بین خواهد برد.

ادامه ی متن در فایل اصلی

در صورت بروز مشکل در دانلود مقاله مسئولیت مدنی پزشک با پشتیبانی تماس بگیرید.