این یک مقاله ای با عنوان چیستی و چرایی برنامه‌ریزی محله‌مبنا برای توسعه محلات شهری است که در۱۱ صفحه برای دانلود منتشر شده است.

چکیده

توسعه شهرها موجب شد که برنامه‌ریزان و مدیران شهری هر روز با چالش‌های بسیاری دست به گریبان باشند. مسایل و مشکلاتی که بسیاری از آنها با روش‌های گذشته برنامه‌ریزی و مدیریت شهری نه تنها حل نشده‌اند، بلکه زمینه‌ساز مسایل و مشکلات دیگری شده‌اند. یکی از ایرادات اساسی در برنامه‌ریزی و مدیریت شهری در کشورهای در حال توسعه به خصوص ایران، ضعف عمده مشارکت‌های مردمی و شعاری بودن مشارکت‌های مطرح شده در طرح‌ها و برنامه‌های شهری است. برنامه‌ریزی محله‌مبنا با نگاه پایین به بالا، کلی‌نگر بودن در جنبه‌های مختلف، خردنگری و فرایند محور بودن از قابلیت‌های بالایی در افزایش مشارکت‌های مردمی و توانمندسازی ساکنین برخوردار است. این تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی و بر اساس مطالعات کتابخانه‌ای صورت گرفته است و تلاش دارد دلایل توجه به رویکرد برنامه‌ریزی محله‌مبنا را مشخص نموده و امکانات و محدودیت‌های آن را بیان دارد.

واژگان کلیدی: برنامه‌ریزی محله‌مبنا، اهداف، راهکارها و سیاست‌ها، فرایند

مقدمه

مفهوم توسعه و پیشرفت در تمام کشورهای جهان به نوعی با شهرها گره خورده است. شهرها، مراکز اصلی عرضه و ارایه خدمات و سکونت در کشورها به خصوص در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه است. در تمامی این کشورها، دولت‌ها و حکومت‌های محلی در تلاش می‌باشند تا با ارایه خدمات کاراتر و برنامه‌ریزی بهتر، علاوه بر افزایش رفاه و سطح زندگی در شهرها، بر روند رشد شهرها، نظارت و کنترل داشته باشند و بتوانند از معضلات و مسایل زندگی شهری که ساکنان با آن درگیر هستند، تا حد امکان بکاهند. امروزه با آشکار شدن ناکارآمدی راهکارهای تجویزی و متخصص‌مبنای برنامه‌های توسعه‌ی شهری در دستیابی به اهداف مورد نظر بدون جلب مشارکت مردمی، توجه مدیران و برنامه‌ریزان به سطوح پایین‌تر زندگی شهری و بهره‌گیری از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های اجتماعات محلی جلب شده است. پیشینه تمامی طرح‌های گذشته مانند، طرح ابنزر هاوارد با عنوان باغ‌شهرهای فردا، طرح کلرنس پری و کلرنس اشتاین، طرح رادبرن، طرح فرانک لویدرایت در زمینه محله‌های مسکونی و نظریات لوییس مامفورد، جین جیکوبز و فیشر و همچنین مجموعه‌های برنامه‌ریزی شده، محله‌های سنتی جدید، محله با محوریت حمل و نقل عمومی، رشد هوشمند، توسعه میان افزا و توسعه محله‌ای پایدار، نشان می‌دهد که هرکدام به شکلی به بازشناسی ساختار محله‌های شهری با تاکید بر نیاز به توسعه، احساس تعلق اجتماعی و مکانی ساکنان پرداخته‌اند. با این وجود، نگاه بیشتر کالبدی، در کنار ضعف مشارکت‌های نهادی و مردمی در بیشتر این طرح‌ها، موفقیت چندانی را حاصل ننموده است. اصرار بر استفاده از رویکردهای گذشته، مانند طرح‌های جامع تقصیلی و برنامه‌ریزی دستوری از بالا به پایین و همچنین روند طولانی تهیه، تصویب و اجرای اینگونه طرح‌ها و برنامه‌ها در کنار تمایل کمتر مدیران و برنامه‌ریزان شهری به روش‌های نوین شهرسازی و برنامه‌ریزی در کشورهای در حال توسعه موجب شده است که بسیاری از اولویت‌های ساکنین در زمان حاضر مورد غفلت قرار گیرد و تاکید بر رفع مشکلات گذشته‌ای باشد که بسیاری از آنها در زمان فعلی یا در دوران پس از تصویب طرح اهمیت خود را از دست داده‌اند. از این رو به نظر می‌رسد، برنامه‌ریزی و مدیریت شهری در تمام ارکان آن نیاز به بازنگری دارد تا ساختارهای نوین برنامه‌ریزی با دیدگاهی بومی شده بر اساس ساختارهای محلی و فرهنگی و بر اساس مقتضیات و شرایط به کار گرفته شود. شیوه‌ای که بتواند نه تنها در سطح شهری آن، بلکه در سطح خرد و محلی نیز مورد استفاده قرار گیرد. به صورت سلسله مراتبی عمل کرده و در عین حال از نگاه فن‌سالارانه دوری جسته و مشارکت‌های ساکنین محلی را موجب شود. زمان تهیه، تصویب و اجرای کوتاه‌تری داشته باشد و بر روش‌های اجرایی تاکید کند. یکی از این راهکارها که امروزه در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه به کار گرفته می‌شود برنامه‌ریزی محله‌مبنا است.

ادامه ی متن در فایل اصلی

در صورت بروز مشکل در دانلود مقاله ی چیستی و چرایی برنامه‌ریزی محله‌مبنا برای توسعه محلات شهری با پشتیبانی تماس بگیرید.